Geboorte, Kroost & Lifestyle Fotografie

DIT IS MIJN EIGEN
BEVALLINGSVERHAAL

October 10, 2020

Geboortereportage | Thuisbevalling | Jietse

SHARE ON SOCIAL MEDIA

Thuis bevallen TIJDENS DE CORONACRISIS

Mijn eigen bevalling.

Oh, wat had ik mij druk gemaakt de afgelopen weken over ‘bevallen in coronatijd’. Iemand in je omgeving met verkoudheidsklachten is toch ‘een dingetje’. De consequenties waren ‘iedereen om je heen met een pak aan, mondkapjes op en zelfs het risico dat je partner niet bij de bevalling aanwezig mocht zijn’. Tja, en zonder mijn man Maarten kon ik dit niet!

Opleiding tot Geboortefotograaf

In januari was ik begonnen met een opleiding ‘Geboorte- & Newborn Fotografie’ op de CBPA (ChildBirth PhotoAcademy). Ik zou het daarom gek vinden als ik geen geboortefotograaf zou vragen bij mijn eigen bevalling. Het leek mij super waardevol om foto’s te hebben van dat unieke moment. Zeker omdat je van tevoren niet goed weet hoe helder je dat moment gaat meemaken. En toch ook een stukje verwerking rondom je bevalling, want ja; ‘het blijft een pittige klus en je raakt een beetje in je eigen bubbel! Maar het is ook een tastbare herinnering aan het schenken van nieuw leven!’ Ik vroeg een aantal studiegenootjes of zij stand-by wilden staan als geboortefotograaf.

40 weken

Ik was 9 Mei uitgerekend en op dat moment mocht er maar 1 persoon aanwezig zijn bij de bevalling. Dus even ‘on hold’ betreft een geboortefotograaf. Wij hoorden wel of de regels nog zouden veranderen. Het voordeel van deze periode was dat ik niet bang hoefde te zijn dat Maarten de bevalling zou missen, want wij zaten allemaal in quarantaine thuis. Bij ons eerste zoontje Jelte ging de bevalling zodanig snel (5 uurtjes), dat de verloskundige bij deze zwangerschap al had aangegeven dat ik snel moest bellen, zodra ik het idee had dat de bevalling was begonnen. Ze wilde bij voorkeur al voor de deur gaan liggen.

14 Mei 2020

Ik was inmiddels zes dagen over tijd. Gelukkig was vorige week in een persconferentie van de overheid gecommuniceerd, dat de regels op 11 Mei weer versoepeld zouden worden. Geboortefotografen mochten er weer bij zijn. Een grote opluchting en ik keek er naar uit!

09:30 uur – s’ Morgens had ik een afspraak bij de verloskundige ter controle. Ik gaf aan, dat ik het niet op een inleiding in het ziekenhuis wilde laten aankomen. En wilde op tijd gestript worden om te kijken of dat iets aanwakkerde in mijn lijf. Omdat de coronaregels in het ziekenhuis nog niet waren doorgevoerd, wilde ik absoluut thuis blijven voor mijn bevalling. De bevalling van Jelte thuis was een zeer positieve ervaring, terwijl ik aanvankelijk poliklinisch naar het ziekenhuis wilde. Het Meander MC zat op dat moment vol en ik had buik-been-rugweeën, dus twintig minuten naar Blaricum in de auto zag ik niet zitten! Uiteindelijk ging het ook zo snel, dat ik wellicht al persweeën had gehad in de auto. Achteraf gezien, dus ook gelukkig de beste keus. Heerlijk om met drie stappen je eigen douche in te kunnen wandelen, nadat je zo hard hebt gewerkt. Ik wilde nu het liefst weer thuis bevallen. Je weet natuurlijk nooit wat voor complicaties zich voordoen tijdens de bevalling zelf, maar ik maakte me niet druk.

In de verloskundigenpraktijk constateerde de verloskundige tijdens het strippen dat ik al op drie cm ontsluiting zat: ‘dat was een lekker begin!’ Ik had al sinds week 32 nachtenlang voorweeën gehad, wat blijkbaar wat had gedaan in m’n lijf. Vanaf het moment dat ik de deur uitstapte bij de verloskundigenpraktijk, had ik regelmatige weeën om de zes minuten. Deze waren te vergelijken met de voorweeën, die ik eerder had gehad. Deze sloegen op mijn ademhaling en zaten veel te hoog in mijn borstkas. Eenmaal thuis heb ik lekker nog wat aangerommeld, waaronder al m’n beddengoed weggestreken, omdat ik voor de geboortefoto’s geen plooien in m’n dekbed wilde.

18:00 uur – Etenstijd. Tussendoor was ik toch langzaam wat weeën aan het wegpuffen en voelde dat deze naar verloop van tijd iets sterker werden. Ik kon ze prima opvangen, maar hield zo nu en dan de timer bij. Maarten bracht Jelte naar bed. Wat zou die nacht ons brengen? Een filmpje aangezet in de huiskamer en om 21:50 uur kon ik die film niet meer geconcentreerd kijken. Ik moest staan en lopen, want de weeën waren richting mijn rug en benen aan het trekken. En oh, wat zijn die beenweeën vervelend! Bewegen was de enige manier om die dragelijk te maken. De weeën kwamen tussen de 4-7 minuten, maar nog onregelmatig. We besloten om de verloskundige te bellen om haar voor te bereiden. Ik sprong eerst nog even onder de douche om te ontspannen en te kijken of deze echt bleven doorzetten.

verloskundige ESMÉ:

KIJK MAAR EVEN,

NAAR BENEDEN!”

15 Mei 2020

00:14 uur – Maarten doet de deur open voor Esmé, de verloskundige. Ik ben kraakhelder en volgde mijn lichaam tijdens de weeën; squatten, trimmen, puffen en rekken. De weeën komen nu om de drie minuten en ik zat weer (net als bij Jelte) in een weeënstorm. Ik had amper ruimte tussendoor om even bij te komen. Mijn motto was ‘incasseren’ en ‘vertrouwen op je eigen lichaam!’ Ik had dit tenslotte al eerder gedaan en ik kon dit! Wij hadden de keus gemaakt om de fotograaf, tot onze spijt, niet wakker te bellen. Beiden hadden nog minimaal een uur reistijd nodig en gingen het gewoonweg niet redden om op tijd aanwezig te zijn.

00:19 uur – De kraamzorg wordt gebeld om alvast onze kant op te komen ter ondersteuning van de bevalling.

00:51 uur – Ik sprong voor een tweede keer onder de douche om iets meer te ontspannen en de weeën iets makkelijker te kunnen opvangen. Dit werkte zo’n twintig minuten, waarna ik graag wilde weten hoever m’n ontsluiting was.

01:09 uur – zeven centimeter ontsluiting. ‘Oeffff… die mededeling viel me zwaar!’ Mijn beenspieren waren zwaar verkrampt en een lichte paniek schoot door m’n hoofd. Ik stap van het bed af om de volgende wee weer te kunnen opvangen en ‘plens’ daar braken mijn vliezen (01:11 uur).

01:14 uur – Beginnende persdrang. Ik mocht langzaam mee gaan persen. Jelte lag nog steeds boven te slapen en ik wilde zo stil mogelijk zijn om hem niet wakker te maken. Maarten geeft snel mijn ‘al voor-ingestelde’ camera door aan de kraamzorg, zodat zij foto’s kan maken. Ik probeer vervolgens staand te persen. Mijn benen waren zo moe, dat ik dat maar twee weeën volhield. Op handen en knieën op het bed dan maar, ook slechts twee weeën lang. M’n benen voelde zo ontzettend verzuurd; ‘ik kon niet meer!’ Maar Maarten bleef me aanmoedigen en ik bleef doorzetten. Toch maar liggend op m’n zij proberen op bed; 4-5 weeën lang. Voor m’n gevoel moest ik nog wel even. Maar Esmé zegt, “kijk maar even naar beneden” en ja hoor daar ben je dan!

01:28 uur – Jietse is geboren! In slechts 11 minuten tijd! Ik stond perplex, want bij Jelte had ik een uur en driekwartier geperst, en voor mijn gevoel was ik bij Jietse pas halverwege. Je bent een prachtig en perfect mannetje om te zien, tien vingers, tien tenen, 3515 gram en 51cm, meer haar dan we dachten en ietswat rossig van kleur. Helder, maak je kennis met ons. Welkom in deze bijzonder wereld lieve Jietse!

01:56 uur – De navelstreng wordt doorgeknipt en de placenta wordt geboren. Het duurde erg lang voordat de navelstreng was uitgeklopt en de placenta er daadwerkelijk uit kwam. Ik lag zo ontzettend na te shaken, dat ik de uren na de geboorte als tamelijk heftig heb ervaren. Je kunt je lastig focussen op iets anders wanneer je lichaam zo raar doet. Maar ach ja, het was het allemaal waard! Wat is het toch bijzonder om ouders te worden en zo’n klein humpie van ons eigen DNA op de wereld te mogen zetten!

07:15 uur – Jelte wordt wakker, na de gehele nacht doorgeslapen te hebben. Maarten haalt hem van zolder en komt samen met hem zijn kleine broertje Jietse bewonderen. ‘Ooooh baby! aai aai!’ Een tikkeltje verlegen en opgelaten, omdat hij niet weet wat hem overkomt, maar de trotse blik in z’n ogen is zo aandoenlijk, dat het je laat smelten! Wat voelt dat als gezin compleet!

Gelukkig hebben we een aantal plaatjes kunnen laten vastleggen door de kraamverzorgster, want dit moment is onbetaalbaar. Alle emotie, support en liefde wordt vastgelegd. En een aantal van deze momentjes heeft ze gelukkig goed kunnen vangen, maar zij moest op dat moment natuurlijk ook assisteren tijdens de bevalling en had niet alle tijd om alles volledig vast te leggen. Achteraf dus stiekem een beetje een gemis dat we niet alles op beeld hebben kunnen krijgen. Maar ik hoop dat ik in de toekomst als geboortefotograaf deze tastbare momenten voor andere ouders mag documenteren en deze waardevolle momenten vast mag leggen

SHARE ON SOCIAL MEDIA

#miloudijkstrafotografie #fotograafamersfoort #geboortefootgrafie #bevalling #bevallingsfotografie #newborn #newbornfotografie #degeboortefotograaf #thuisbevalling #birthbecomesher

DIT IS MIJN EIGENBEVALLINGSVERHAAL

Thuis bevallen TIJDENS DE CORONACRISIS

verloskundige ESMÉ: