15 Mei 2020
00:14 uur – Maarten doet de deur open voor Esmé, de verloskundige. Ik ben kraakhelder en volgde mijn lichaam tijdens de weeën; squatten, trimmen, puffen en rekken. De weeën komen nu om de drie minuten en ik zat weer (net als bij Jelte) in een weeënstorm. Ik had amper ruimte tussendoor om even bij te komen. Mijn motto was ‘incasseren’ en ‘vertrouwen op je eigen lichaam!’ Ik had dit tenslotte al eerder gedaan en ik kon dit! Wij hadden de keus gemaakt om de fotograaf, tot onze spijt, niet wakker te bellen. Beiden hadden nog minimaal een uur reistijd nodig en gingen het gewoonweg niet redden om op tijd aanwezig te zijn.
00:19 uur – De kraamzorg wordt gebeld om alvast onze kant op te komen ter ondersteuning van de bevalling.
00:51 uur – Ik sprong voor een tweede keer onder de douche om iets meer te ontspannen en de weeën iets makkelijker te kunnen opvangen. Dit werkte zo’n twintig minuten, waarna ik graag wilde weten hoever m’n ontsluiting was.
01:09 uur – zeven centimeter ontsluiting. ‘Oeffff… die mededeling viel me zwaar!’ Mijn beenspieren waren zwaar verkrampt en een lichte paniek schoot door m’n hoofd. Ik stap van het bed af om de volgende wee weer te kunnen opvangen en ‘plens’ daar braken mijn vliezen (01:11 uur).
01:14 uur – Beginnende persdrang. Ik mocht langzaam mee gaan persen. Jelte lag nog steeds boven te slapen en ik wilde zo stil mogelijk zijn om hem niet wakker te maken. Maarten geeft snel mijn ‘al voor-ingestelde’ camera door aan de kraamzorg, zodat zij foto’s kan maken. Ik probeer vervolgens staand te persen. Mijn benen waren zo moe, dat ik dat maar twee weeën volhield. Op handen en knieën op het bed dan maar, ook slechts twee weeën lang. M’n benen voelde zo ontzettend verzuurd; ‘ik kon niet meer!’ Maar Maarten bleef me aanmoedigen en ik bleef doorzetten. Toch maar liggend op m’n zij proberen op bed; 4-5 weeën lang. Voor m’n gevoel moest ik nog wel even. Maar Esmé zegt, “kijk maar even naar beneden” en ja hoor daar ben je dan!
01:28 uur – Jietse is geboren! In slechts 11 minuten tijd! Ik stond perplex, want bij Jelte had ik een uur en driekwartier geperst, en voor mijn gevoel was ik bij Jietse pas halverwege. Je bent een prachtig en perfect mannetje om te zien, tien vingers, tien tenen, 3515 gram en 51cm, meer haar dan we dachten en ietswat rossig van kleur. Helder, maak je kennis met ons. Welkom in deze bijzonder wereld lieve Jietse!
01:56 uur – De navelstreng wordt doorgeknipt en de placenta wordt geboren. Het duurde erg lang voordat de navelstreng was uitgeklopt en de placenta er daadwerkelijk uit kwam. Ik lag zo ontzettend na te shaken, dat ik de uren na de geboorte als tamelijk heftig heb ervaren. Je kunt je lastig focussen op iets anders wanneer je lichaam zo raar doet. Maar ach ja, het was het allemaal waard! Wat is het toch bijzonder om ouders te worden en zo’n klein humpie van ons eigen DNA op de wereld te mogen zetten!
07:15 uur – Jelte wordt wakker, na de gehele nacht doorgeslapen te hebben. Maarten haalt hem van zolder en komt samen met hem zijn kleine broertje Jietse bewonderen. ‘Ooooh baby! aai aai!’ Een tikkeltje verlegen en opgelaten, omdat hij niet weet wat hem overkomt, maar de trotse blik in z’n ogen is zo aandoenlijk, dat het je laat smelten! Wat voelt dat als gezin compleet!
Gelukkig hebben we een aantal plaatjes kunnen laten vastleggen door de kraamverzorgster, want dit moment is onbetaalbaar. Alle emotie, support en liefde wordt vastgelegd. En een aantal van deze momentjes heeft ze gelukkig goed kunnen vangen, maar zij moest op dat moment natuurlijk ook assisteren tijdens de bevalling en had niet alle tijd om alles volledig vast te leggen. Achteraf dus stiekem een beetje een gemis dat we niet alles op beeld hebben kunnen krijgen. Maar ik hoop dat ik in de toekomst als geboortefotograaf deze tastbare momenten voor andere ouders mag documenteren en deze waardevolle momenten vast mag leggen